بیت الحسن المجتبی (ع) تهران بیت الحسن المجتبی (ع)|حسینیه امام حسن المجتبی تهران بزرگ|متوسلین به امام حسن مجتبی
خداوند متعال در آیه 23 سوره شوری به مسلمانان امر به مودت و دوستی با اهل بیت پیامبر فرموده و میفرمایند
بگو: «به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم، مگر دوستى درباره خويشاوندان.» و هر كس نيكى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد]، براى او در ثواب آن خواهيم افزود. قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است.
قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ( سوره شورى آیه 23 )
سؤال : هدف پيامبر(ص)از اين اجر و مزد چه بوده است. آيا اين اجر و مزد را صرفاً براى خود مى خواسته; يا در اين تقاضا هم، اهداف مقدّس ديگرى نهفته است كه سود آن به مردم و مسمانان بازگشت مى كند؟
پاسخ : براى روشن شدن اين پرسش لازم است دو آيه ديگر از قران مجيد را در كنار آيه مودّت بنهيم، تا آيات قرآن يكديگر را تفسير كنند.
1 ـ در آيه شريفه 47 سوره سبأ مى خوانيم:
قُلْ مـا سَأَلْتُكُم مِنْ أَجْر فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِىَ اِلاّ عَلَى اللهِ وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْء شَهيدٌ;
(اى پيامبر اسلام!) بگو: «هر اجر و پاداشى از شما خواسته ام (مودة قربى) براى خود شماست; اجر من تنها بر خداوند است، و او بر همه چيز گواه است!
اين آيه شريفه تا اندازه اى ابهام ناشى از آيه مودّت را روشن كرد و معلوم شد كه پيامبر اسلام(ص) نيز همچون ساير پيامبران هيچ اجر و مزدى براى خويش از مردم نخواسته است و مسئله «مودّت قربى» در حقيقت بخاطر خود مردم مطرح شده است!
2 ـ در آيه 57 سوره فرقان، كه در حقيقت مفسّر آيه 47 سوره سبأ است، و چگونگى فايده «مودّت قربى» را براى مردم روشن مى كند، مى خوانيم:
قُلْ مَـا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر إِلاَّ مَنْ شـاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى رَبِّه سَبيلا
(اى پيامبر اسلام) بگو: «من در برابر آن (ابلاغ آيين خدا) هيچ گونه پاداشى از شما نمى طلبم; مگر كسى كه بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند (اين پاداش من است).
آيه قبل نشان داد كه اجر رسالت سود شخصى براى پيامبر اسلام(ص) ندارد، بلكه فايده آن به خود مردم باز مى گردد و اين آيه نشان مى دهد كه اساساً طرح مسئله اجر رسالت، خود در راستاى استمرار اهداف رسالت است و در حقيقت سود آن به اصل آيين باز مى گردد.
نتيجه اين كه، مسأله «اجر و مزد رسالت» يك نفع و سود شخصى كه اختصاص به پيامبر اسلام داشته باشد نيست و آن حضرت نيز مانند ساير انبياء از مردم هيچ اجر و مزد شخصى طلب نكرده است، بلكه اجر رسالت، كه در آيه مودّت مطرح شده، در حقيقت باعث استمرار رسالت است. حال با توجّه به اين نكته كه «مودّت قربى» چنين ارزش فوق العاده اى دارد كه باعث استمرار رسالت مى باشد، آيا بايد از كنار اين آيه شريفه به آسانى گذشت ؟؟
به اين روايت، كه دقيقاً از تفسير فخر رازى (از علمای اهل سنت ) نقل شده، توجّه فرمائيد:
«نَقَلَ صـاحِبُ الْكَشّـافِ(جلد4، صفحه 220 و 221) عَنِ النَّبِىِّ(ص); نويسنده كتاب تفسيرى «الكشاف»، زمخشرى، از پيامبر اسلام(ص) روايتى نقل كرده است»
وى در اين روايت، دوازده جمله پرمحتوى از رسول اكرم(ص) نقل مى كند:
1 . مَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّد مـاتَ شَهيداً
هر كس با عشق و علاقه و محبّت اهل بيت پيامبر اسلام(ع) از دنيا برود، در صفّ شهيدان است.
2 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّد ماتَ مَغْفُوراً لَهُ
(اى مردم!) آگاه باشيد: كسانى كه با محبّت و عشق آل محمّد(ع) بدرود حيات بگويند آمرزيده و بخشوده خواهند بود.
3 . أَلا مَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّد مـاتَ تـائِباً
هر كس با عشق و مودّت اهل البيت(ع) از دنيا برود، تائب از دنيا رفته است.
4 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّد مـاتَ مُؤْمِناً مُسْتَكْمِلَ الاْيمانِ
كسى كه با عشق و محبّت آل محمّد(ع) بميرد، همانند مؤمن كامل الايمان از دنيا رفته است.
5 . أَلا وَمَنْ ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّد مـاتَ بَشَّرَهُ مَلَكُ الْمَوْتِ بِاْلَجَنَّةِ ثُمَّ مُنْكِرٌ وَنَكيرٌ
آگاه باشيد! هر كس با محبّت آل محمّد(ع) از دنيا برود، فرشته مرگ او را بشارت به بهشت مى دهد، وسپس منكر و نكير (فرشتگان مأمور سؤال و جواب در برزخ) به او بشارت دهند.
6 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّد يَزِفُّ إِلَى الْجَنَّةِ كَمـا تَزِفُّ الْعَرُوسُ إِلى بَيْتِ زَوْجِهـا
آگاه باشيد! كسى كه با حبّ آل محمّد(ع) بميرد، او را همانند عروسى كه به حجله مى برند، به سوى بهشت مى برند.
7 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّد فُتِحَ لَهُ فى قَبْرِه بـابـانِ إِلَى الْجَنَّةِ
كسى كه بر محبّت آل محمّد(ع) بميرد، دو در از قبرش به سوى بهشت باز مى گردد.
سؤال : چرا دو در؟
جواب : شايد يكى به بركت نبوّت و ديگرى ثمره ولايت و امامت باشد!
8 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّد جَعَلَ اللهُ قَبْرَهُ مَزارَ مَلائِكَةِ الرَّحْمَةِ
آگاه باشيد! كسى كه با عشق اهل بيت(ع) بميرد، خداوند قبرش را زيارتگاه فرشتگان رحمت خود قرار مى دهد!
9 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّد مـات عَلَى السُّنَّةِ وَالْجَماعَةِ
كسى كه با محبّت آل پيامبر(ع) بميرد، همانند كسى است كه بر سنّت پيامبر(ص) و اجتماع مسلمين از دنيا رفته است.
در نُه جمله فوق، آثار محبّت و دوستى و مودّت اهل البيت(ع) بيان شد. و سه جمله بعدى پيرامون عواقب سوء بغض و دشمنى اهل البيت(ع) سخن مى گويد. به اين جملات توجّه كنيد:
10 . أَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى بُغْضِ آلِ مُحَمَّد جـاءَ يَوْمَ الْقِيـامَةِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ
آگاه باشيد! كسى كه با بغض و كينه آل محمّد(ع)بميرد، در روز قيامت (به سمت صحراى محشر) مى آيد، در حالى كه بر پيشانى اش نوشته اند: اين، مأيوس و نااميد از رحمت الهى است!
11 . اَلا وَمَنْ ماتَ عَلى بُغْضِ آلِ مُحَمَّد ماتَ كافِراً
كسى كه با بغض و كينه آل محمّد(ع) بميرد، كافر از دنيا مى رود!»
12 . اَلا وَمَنْ مـاتَ عَلى بُغْضِ آلِ مُحَمَّد لَمْ يَشُمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ
كسى كه با بغض اهل بيت(ع) بميرد، بوى بهشت را استشمام نمى كند.
