فضائل اباعبدالله از زبان ائمه

فضائل اباعبدالله از زبان ائمه

خداوند در مقام و منزلت امام حسین (ع) به حضرت محمد (ص) میفرماید : ای محمد ، حسین را خزانه دار وحی خود قرار دادم ، و او را با شهادت گرامی داشتم ، و مواریث پیامبران را به او عطا نمودم ، پس او سید و آقای شهیدان است. مثیرالاحزان صفحه 4

امام هادی (ع) فرمودند : خدا را بقعه ‏هاست كه دوست دارد در آنها دعا شود و آن دعاها را مستجاب گرداند، كه يكى از آن بقعه‏ ها بارگاه امام حسين عليه السّلام است. تحف العقول صفحه 878

حضرت محمد (ص) : حسین از من است و من از حسین . نام او بر سمت راست عرش نوشته شده است ، همانا حسین چراغ پر فروغ هدایت و کشتی نجات است. بحارالانوار جلد 36 صفحه 205 حدیث 8

امام رضا (ع) : همانا روز امام حسین (ع) پلکهای ما را مجروح ، و اشک ما را جاری نمود. بحارالانوار جلد 44 صفحه 283 حدیث 17

حضرت مهدی (ع) درزیارت ناحیه مقدسه خطاب به حضرت حسین (ع) میفرماید : اگر روزگار مرا به تاخیر انداخت ، و دست تقدیر مرا از یاری تو باز داشت ، و نشد که با کسانی که با تو پیکار نمودند بستیزم ، و با کسانی که با تو دشمنی داشتند به نبرد برخیزم ، اکنون هر صبح و شام برای تو ناله می کنم ، و به جای اشک برایت خون گریه می کنم ، از روی حسرت بر تو و تاسف بر مصیبت هایی که بر تو وارد شد ، تا این که در اثر سوز مصیبت ها و غصه جانکاه و اندوه فراوان بمیرم. صحیفه مهدی (عج) صفحه 430

وقتی که امام حسین (ع) به شهادت رسید ، در پشت دوش آن حضرت پینه ها و اثرهایی بود ، از امام زین العابدین (ع) پرسیده شد این پینه ها و اثرها از چیست ؟ حضرت سجاد (ع) فرمود : این پینه ها و اثرها از بسیاری برداشتن بارهای سنگین و کیسه های غذا بود که شبها بر دوش مبارک خود به خانه های بیوه زنان و یتیمان و مسکینان میبرد. عین الحیوة صفحه 527 ، منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 344

هرون بن خارجه گوید : از امام پنجم شنیدم که میفرمود : خداوند به قبر حسین (ع) چهار هزار فرشته موکل کرده است ژولیده و خاک آلود که تا روز قیامت به او بگریند و هرکه با معرفت به حقش او را زیارت کند مشایعتش کنند تا او را به وطنش برسانند و اگر بیمار شد عیادتش کنند صبح و پسین و اگر مرد سر جنازه اش آیند و برایش تا روز قیامت آمرزش خواهند. امالی شیخ صدوق صفحه 142 مجلس بیست و نهم

حذیقة بن یمان گوید : دیدم پیغمبر (ص) دست حسین بن علی (ع) را گرفته و میفرماید : ای مردم این حسین بن علی است او را بشناسید ، بدانکه جانم به دست اوست او در بهشت است و دوستش در بهشت و دوست دوستش در بهشت. امالی شیخ صدوق صفحه 596 مجلس هشتادو هفتم

امام صادق (ع) : چهارهزار فرشته فرود آمدند و میخواستند همراه حسین (ع) نبرد کنند و اجازه نبرد نیافتند و برگشتند کسب اجازه کنند باز که فرود آمدند حسین (ع) کشته شده بود و آنها ژولیده و خاک آلود نزد قبرش باشند و به او تا قیامت بگریند و رئیس آنها فرشته ایست به نام منصور و صلی الله علی محمد و آله. امالی شیخ صدوق صفحه 638 مجلس نودو دو

رسول خدا (ص) : حسین از من است و من از حسینم ، دوست دارد خدا را هرکس که حسین را دوست دارد. ارشاد شیخ مفید جلد 2 صفحه 131

روایت شده که حضرت امام حسین(ع) در صورت و سیرت شبیه ترین مردم بود به حضرت محمد (ص) و در شبها نور از پیشانی و پایین گردن آنحضرت (ع) ساطع بود و مردم آنحضرت را با آن نور می شناختند. منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 345

در حدیثی که از کتب عامه روایت شده است که حضرت محمد (ص) دست امام حسین و امام حسین (ع) را گرفت و فرمود در حالیکه اصحابش جمع بودند : ای قوم آنکس که مرا دوست دارد و ایشان را و پدر و مادر ایشان را دوست دارد در قیامت با من در بهشت خواهد بود. منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 340

از زهد و عبادت حضرت سیدالشهدا (ع) روایت شده که بیست و پنج حج با پای پیاده به جای آورد ، روزی به حضرت امام حسین (ع) گفتند که چه بسیار از پروردگار خود ترسانی ، حضرت فرمود : از عذاب قیامت ایمن نیست مگر آنکه در دنیا از خدا بترسد. منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 344

سماک از ام سلمه رضی الله عنهما روایت کند که گفت : روزی هم چنان که رسول خدا (ص) نشسته بود و حسین (ع) در دامانش بود ، به ناگاه اشک از دیدگانش سرازیر شد ، من عرض کردم : ای رسول خدا قربانت شوم چگونه است که می بینم شما را که اشک می ریزی ؟ فرمود : جبرئیل نزد من آمد و مرا به فرزندم حسین تسلیت گفت و به من خبر داد که گروهی از امت من او را می کشند ، خداوند شفاعت مرا بهره ایشان نسازد. ارشاد شیخ مفید جلد 2 صفحه 133

امام باقر (ع) : کشنده حضرت یحیی بن زکریا زنازاده بود ، و کشنده حسین بن علی (ع) نیز زنازاده بود ، و آسمان سرخ نشد مگر برای آندو. ارشاد شیخ مفید جلد 2 صفحه 135