بیت الحسن المجتبی (ع) تهران بیت الحسن المجتبی (ع)|حسینیه امام حسن المجتبی تهران بزرگ|متوسلین به امام حسن مجتبی
در سال 36 ه در چنين روزى ، جنگ جمل اتفاق افتاد و نزول نصر از خداوند كريم بر امير المؤ منين (عليه السلام ) واقع شد
ابتداى اين واقعه از آنجا شروع شد كه بعد از بيعت مردم با امير المؤ منين (عليه السلام )، طلحه و زبير به بهانه عمره از مدينه خارج شدند و به عايشه پيوستند. عبد الله بن عامر كه قبلا عامل عثمان در بصره بود و از طرف امير المؤ منين (عليه السلام ) عزل شده بود، به مكه آمد و شترى كه دويست دينار خريده بود براى عايشه آورد و به طرف بصره حركت كردند تا به اين شهر رسيدند. پس از ورود، به خانه عثمان بن حنيف عامل امير المؤ منين (عليه السلام ) ريختند و او را اسير كردند و بسيار كتك زدند.
امير المؤ منين (عليه السلام ) براى مقابله با آنها به طرف بصره حركت فرمودند. در اين جنگ همراه امير المؤ منين (عليه السلام )، امام حسن و امام حسين (عليه السلام )، و همچنين محمد حنفيه و عبد الله بن جعفر و اولاد عقيل و عده اى از جوانان بنى هاشم همراه با عمار و ابوايوب انصارى و عده اى از مهاجر و انصار بودند. 80 نفر از اصحاب بدر، 250 نفر از كسانى كه با پيامبر (صلى الله عليه و آله ) در بيعت شجره شركت كرده بودند و 1500 نفر از ساير اصحاب پيامبر (صلى الله عليه و آله ) شركت كردند
مسلم مجاشعى را همراه با قرآنى فرستادند كه بصريان را به حكم قرآن بخواند، ولى آنها مسلم را هدف تير ساختند و شهيد كردند. بعد از موعظه هاى عمار و فرمايشات امير المؤ منين (عليه السلام )، در دهم جمادى الاولى جنگى را كه عايشه شروع كرده بود ادامه دادند و امير المؤ منين (عليه السلام )، در دهم جمادى الاولى جنگى را كه عايشه شروع كرده بود ادامه دادند و امير المؤ منين (عليه السلام ) در مقام مقابله با آنها بر آمدند. در اين جنگ از لشكر امير المؤ منين كه 20 هزار مرد جنگى بودند پنج هزار نفر شهيد شدند، و از لشكر عايشه كه 30 هزار نفر بودند 13000 نفر كشته شدند
آخر الامر كه پيروزى نصيب لشكر امير المؤ منين (عليه السلام ) شد، حضرت كنار هودج عايشه آمدند و فرمودند: ((اى حميرا، پيامبر تو را امر كرده بود كه به جنگ من بيرون آيى ؟ آيا تو را امر نفرمود كه در خانه خود بنشينى و بيرون نيايى ؟ بخدا سوگند، انصاف ندادند آنانكه زنهاى خود را پشت پنهان داشتند و تو را بيرون آوردند)). محمد بن ابى بكر خواهرش را از هودج بيرون كشيد. امير المؤ منين دستور داد او را به خانه صفيه دختر حارث بن ابى طلحه ببرند و بعد او را به مكه از مكه به مدينه فرستاد. در اين جنگ زيد بن صوحان كه از بزرگان لشكر و شيعيان امير المؤ منين (عليه السلام ) بود شهيد شد و آن حضرت بالاى سرش آمده فرمودند: ((اى زيد، خدا رحمتت كند كه تعلقات دنيوى تو اندك بود، و امداد تو در دين بسيار بود)).
